народ
Облик
народ (български)
| ед.ч. | на·род | |
|---|---|---|
| непълен член | на·ро·да | |
| пълен член | на·ро·дът | |
| мн.ч. | на·ро·ди | |
| членувано | на·ро·ди·те | |
| бройна форма | на·ро·да | |
| звателна форма | на·ро·де | |
Съществително нарицателно име, мъжки род, тип 7a
- Група хора с общи корени и история
- Нация, националност.
- Хора, трудещи се.
- Хора. На улицата се събра много народ.
Етимология
Думата идва от двете части на, и род което означава от общ род. Корена му е от Славянските езици.
Фразеологични изрази
- Народът трябва да гласува.
- Български народ.
- Много народ.
- враг на народа – на практика в периода 1944-1989 г. враг на властта, определяща се като народнодемократична
Превод
|
|
Синоними
- нация, националност, народност, племе, раса, население
- трудещи се, маса, много хора, навалица, множество
- сбирщина, тълпа, плебеи
- хора, жители, поданици