умишлен
Облик
умишлен (български)
| ед. ч. | м. р. | умиш·лен | |
|---|---|---|---|
| непълен член | умиш·ле·ния | ||
| пълен член | умиш·ле·ни·ят | ||
| ж. р. | умиш·ле·на | ||
| членувано | умиш·ле·на·та | ||
| ср. р. | умиш·ле·но | ||
| членувано | умиш·ле·но·то | ||
| мн. ч. | умиш·ле·ни | ||
| членувано | умиш·ле·ни·те | ||
Прилагателно име, тип 76
- Действие, при което извършителят осъзнава и желае настъпването на последиците от него.
Етимология
Фразеологични изрази
Синоними
- предумишлен, преднамерен, съзнателен, нарочен, обмислен
- пресметнат, планиран
- грижливо обмислен, предварително подготвен
- волев
Антоними
Омоними
Сродни думи
Производни думи
Превод
|
|