теме
Облик
теме (български)
ед.ч. | те·ме | |
---|---|---|
членувано | те·ме·то | |
мн.ч. | те·ме·та | |
членувано | те·ме·та·та |
Съществително нарицателно име, среден род, тип 65
Горната и задната част на човешка глава. Примери: Голо теме. Удар по темето. Мн. : темета; Прил. : теменен, теменна, теменно, мн. теменни. Пример: Теменни кости.
Етимология
Фразеологични изрази
Превод
|
|