неутолим
Облик
неутолим (български)
| ед. ч. | м. р. | не·у·то·лим | |
|---|---|---|---|
| непълен член | не·у·то·ли·мия | ||
| пълен член | не·у·то·ли·ми·ят | ||
| ж. р. | не·у·то·ли·ма | ||
| членувано | не·у·то·ли·ма·та | ||
| ср. р. | не·у·то·ли·мо | ||
| членувано | не·у·то·ли·мо·то | ||
| мн. ч. | не·у·то·ли·ми | ||
| членувано | не·у·то·ли·ми·те | ||
Прилагателно име, тип 76
- Който не може да се утоли; ненаситен.
Етимология
Фразеологични изрази
Синоними
Антоними
Омоними
Сродни думи
Производни думи
Превод
|
|