кушетка
Облик
кушетка (български)
ед.ч. | ку·шет·ка | |
---|---|---|
членувано | ку·шет·ка·та | |
мн.ч. | ку·шет·ки | |
членувано | ку·шет·ки·те | |
звателна форма | — |
Съществително нарицателно име, женски род, тип 41
- Остар. Единично легло с пружина без странични табли.
Етимология
от френски coucher [ku.ʃe - куше] - да легнеш, да сложиш да спи
Фразеологични изрази
Превод
|
|