гозба
Облик
гозба (български)
ед.ч. | гоз·ба | |
---|---|---|
членувано | гоз·ба·та | |
мн.ч. | гоз·би | |
членувано | гоз·би·те | |
звателна форма | — |
Съществително нарицателно име, женски род, тип 41
- Ястие, манджа.
Етимология
От думата гостба – „ястие, което се поднася за угощение“, производна от думата гост, от старобългарската гость, от първобалтославянското *gastis.
Фразеологични изрази
Превод
|
|