праведен
Облик
праведен (български)
| ед. ч. | м. р. | пра·ве·ден | |
|---|---|---|---|
| непълен член | пра·вед·ния | ||
| пълен член | пра·вед·ни·ят | ||
| ж. р. | пра·вед·на | ||
| членувано | пра·вед·на·та | ||
| ср. р. | пра·вед·но | ||
| членувано | пра·вед·но·то | ||
| мн. ч. | пра·вед·ни | ||
| членувано | пра·вед·ни·те | ||
Прилагателно име, тип 79
Който се съобразява и строго спазва определени религиозни и морални норми според канона. Праведен християнин.
Етимология
Фразеологични изрази
Синоними
Антоними
Омоними
Сродни думи
Производни думи
Превод
|
|