мандало
Направо към навигацията
Направо към търсенето
мандало (български)
ед.ч. | ман·да·ло | |
---|---|---|
членувано | ман·да·ло·то | |
мн.ч. | ман·да·ла | |
членувано | ман·да·ла·та |
Съществително нарицателно име, среден род, тип 54
- Заключалка на врата.
Етимология
тур. mandal от ар.
Фразеологични изрази
- "Късно е чадо, мандалото лопна!"
Превод
|
|